September & oktober 2019 nam ik een sabbatical (onbetaald verlof in vaste benoeming) voor onze verhuis. ⏸ 🚪In principe ging ik pas +/- januari terug aan de slag. Tijd voor dierbaren, sport en dansen was na 5 (boeiende) jaren in start-up-modus meer dan welkom. 🏊‍♂️☕️🎵 Buiten mijn job had ik die 5 jaar zowat alles verwaarloosd. Na een midlife-reflectie besloot ik om het in mijn 2de levenshelft anders aan te pakken. 🤔💡⏳

In november 2019 zag ik dat een secundaire school in Antwerpen (met veel BSO- & Deeltijds BSO-richtingen) enkele moeilijk invulbare vacatures had. Als er nu 1 school was waar ik nooit had durven solliciteren dan is het daar wel (grootstedelijk jongerenpubliek dat ‘niet bepaald rustig’ van aard is). 😎 Desondanks stuurde ik de directie een berichtje dat ik eventueel wel enkele dagen (maximaal 3 weken) wilde komen depanneren. “Die leerlingen zaten ocharme in de studie zonder leerkracht terwijl ik maar gezellig zat bij te babbelen met mensen en aan het sporten was tijdens een sabbatical.” (De iets te utilitaire kijk op mezelf nam het alweer even over, dat blijft een werkpunt.)

Ik had 5 jaar met gemotiveerde hogeschoolstudenten & volwassenen gewerkt. De 3 jaren op een hogeschoolcampus (en de bijbehorende bedrijfsbezoeken aan fabrieken) hadden mijn interesse gewekt voor industrie. Vandaar dat ik me op deze secundaire school sneller dan verwacht meteen thuis voelde in bv. de technische werkhuizen. Ook de vriendelijke en behulpzame collega’s gaven me meteen een warm gevoel. ❤️ Ik merkte ook dat het team heel divers was. Afgeborstelde madammen en meneren, maar even goed mensen met bv. dreadlocks of tattoos. Ik had plots collega’s in alle kleuren, met verschillende seksuele en neurologische geaardheden, met uiteenlopende identiteitsexpressies, met verschillende geloofsovertuigingen,… Sommige collega’s zijn eerder traditionele huisje-tuintje-boompje-mensen. Anderen trekken dan weer de wereld rond met de rugzak en zoeken naar alternatieve levenswijzen. Die diversiteit bij de collega’s vond ik echt wel ‘bruisend’. 👍

De leerlingen waar ik mee werkte waren heel spontaan en openhartig. Hun pure manier van contact maken deed me eerst echt wel schrikken. Het was meteen duidelijk dat ik een andere aanpak ging moeten zoeken dan voor hogeschoolstudenten, volwassenen of de dynamische (voornamelijk autochtone) leerlingen uit de 7de jaren TSO waar ik lang mee heb gewerkt. Deze leerlingen waren temperamentvoller maar echt ook wel hartverwarmend door hun oprechtheid en openheid. ❤️ Meer ‘savage’ zoals ze het zelf wel eens lachend noemen. 😆 Ik deed plots allerlei dingen ver buiten mijn comfortzone en vaak ook ver van mijn kennis of talenten. En toch… kon me dat verbazingwekkend genoeg eigenlijk weinig schelen. Waar was de perfectionist in mezelf gebleven? Waar was mijn trots en ego? Allemaal gesmolten door de warme gevoelens die de omgeving opriep en waarmee ik er gewoon ‘het beste van wilde maken’ met deze leerlingen, hoe ongemakkelijk dat soms ook was. Veel van mijn collega’s zijn echt expert in wat ze doen. Soms ben ik daar als generalist wel eens jaloers op, op mensen die hun leven lang keihard gaan voor 1 vakdomein. 🎯 De natuur heeft mij nu eenmaal anders in elkaar gestoken. 🔧 Niks aan te doen.

Opgroeien in een grootstad is voor jongeren niet gemakkelijk. Ik bewonder echt hoe velen met vallen en opstaan hun weg in het leven zoeken en (gelukkig) vaak ook vinden. 🍀 In plaats van ‘enkele dagen en maximaal 3 weken’ te blijven op deze school (zoals ik eerst zei tegen de directie) ben ik er ondertussen al bezig aan mijn 3de schooljaar. 😊 Zo zie je maar hoe ‘going with the flow’ soms tot de meest onverwachte levenswendingen kan leiden he? Ik post deze blog hier aangezien ik regelmatig privéberichtjes krijg van kennissen die een nieuwe collega zoeken, of een leerkracht omdat de school van hun zoon / dochter zonder zit. Daaruit concludeer ik dat heel wat mensen denken dat ik al 3 jaar zonder werk zit ofzo… Niks is dus minder waar. Ik heb gewoon besloten om mijn 2de levenshelft minder eenzijdig in het teken van ‘werk’ en ‘opleidingen / studies / cursussen’ te laten staan. Vandaar dat ik er weinig over post op sociale media. 🙃 Bovendien lijkt het me (hoewel de school mijn vaste benoeming heeft overgenomen) niet helemaal gepast om vanuit mijn rol de school te vertegenwoordigen. Ook mijn vorige werkgevers noem ik bewust niet bij naam. Het gaat me meer om het waarom-proces dan om de ‘wat’ of ‘waar’. Een goed nieuw jaar 2022 toegewenst voor jullie allen! 🙏